زرافه

زرافه

هالیوود هر روز با دو غول انمیشن خود دیزنی و پیکسار دست به جادوگری میزند و سوژه های عجیب و غریبی که بسیاریشان ریشه در فرهنگ جادوگری یهود دارد را شسته رفته و بی نقص رو پرده سینما ها به نمایش در می آورد . و در این هیاهوی تولیدات بزرگ هالیوود انمیشنی که پایش بر روی زمین است و سعی در ساحره گی ندارد را واقعا باید غنمیت شمرد .

زارفه انمیشنی است که شاید بتوان گفت که روایتش بسیار متاثر از فضای کافه های روشنفکری دهه 20 و 30 فرانسه است اما سبک قصه گویی کلاسیکش و رنگ امیزی هوشنمدانه اش که پر است از انتقاد به حکومت سلطنتی فرانسه و فضای حاکم بر آن دوران ا؛ چشم های خسته از حقه های ریز درشت انمیشن های هالیوودی را قانع میکند که میشود یکی دو ساعتی را برایش کنار گذاشت.

اولین تجربه کارگردانی انیمیشن رمی بیزنسن Remi Bezancon))  در کنار اولین تجربه کارگردانی انمیشن بلند جان کریستوف لای Jean-Christophe Lie))پیرامون روایت تلاش فرار یک پسر بچه برده سودانی و زرافه اش در راه رفت و برگشتی طولانی از آفریقا به فرانسه و اتفاقاتی که در این مسیر برای آن ها و همراهانشان رخ می­دهد شکل گرفته .

این اولین تجربه انمیشن بیزنسن است . آخرین کار او کارگردانی A Happy Event)) محصول سال 2011 است . اما لای را با کار های موفقی مانند هرکول و گوژپشت نتردام در نقش انیماتور میشناسیم هر چند که این کار برای او هم اولین تجربه کارگردانی انیمیشن بلند است.

بعد از انمیشن های شعبده باز و گربه در پاریس که سال گذشته کاندیدای اسکار شد زرافه را میتوان جدیدترن تلاش در جهت پیدا کردن جایگزینی مناسب برای انمیشن­های سه بعدی معمول به سبک هالیوود دانست. انمیشنی دو بعدی که در فاصله کوتاهی بعد از عرضه اش موفق به کسب خرس نقره ای جشنواره برلین نیز شده است . داستان فیلم از آن دسته موضوعاتی است که به ندرت به تصویر کشیده می­شود . موضوع تجارت برده در فرانسه که با استفاده از ماکی (Max Renaudin)؛ پسر بچه سودانی که از دست تاجر شیطان صفت مورنو (Thierry Fremont) ؛ گریخته است ، روایت می­شود .

در ادامه راه ماکی به همراه بچه زرافه ای که توسط حسن (Simon Abkarian) ماجراجوی خوش قلب مصری اسیر شده راهی اسکندریه می­شوند . هنگامی که آن ها به مصر می­رسند بندر اسکندریه توسط کشتی های عثمانی محاصره شده و تنها امیدشان برای خروج از محاصره ترکها رساندن زرافه به فرانسه و تقدیم آن به چالرز ایکس (Roger Dumas) پادشاه فرانسه است تا مگر او با ارتشش به کمک آن ها بیاید  .

با الهام از داستان واقعی تقدیم زرافه از سوی نایب السلطنه مصر محمد علی پاشا به پادشاه فرانسه؛ بیزینسن و تیمش توانسته اند یک داستان ساده اما زنده و پر از شخصیت ها و گره های استوار را پرورش دهند و به تصویر بکشند . تصویری که  بدون ترس از روایت قسمت های تاریک کشورشان از نظر آن ها شکل گرفته .

در واقع به استثنای ماجراجویی عجیب و غریب فرانسوی؛ مالاتر (Francois-Xavier Maison) تمام شخصیت های بد قصه فرانسوی و سفید پوست اند . در اوج این شخصیت ها پادشاه فرانسه است که با اظهار نظرش درباره ماکی که می­گوید او شبیه میمون است و برخوردش با زرافه به شدت ابله و بی ادب نمایانده می­شود. ( در سکانسی دیگر پادشاه و همراهانش را خیس از مدفوع کرگدن می­بینیم که به نظر می­رسد بیانگر نظر واقعی فیلمسازان درباره خاندان سلطنتی فرانسه در آن زمان است)

استفاده لای و تیمش از طیف رنگهای گرم و زنده برای تصاویر صحرا و مصر در برابر استفاده از تصاویر خاکستری و آبی برای نمایش گذشته پاریس یادآور تکنیک تدوین به پایین (pared-down) انمیشن های کلاسیک دیزنی است . در واقع فیلم درسایه روایت سرراست پسر و زرافه پیام منتقدانه خود را از فرانسه آن روز بیان می­کند .

به هر تقدیر با توجه به سابقه غنی و پیشتازی سینمای فرانسه در اسلام هراسی ها وقیحانه زرافه را میتوان جز معدود آثاری دانست که سعی کرده نگاه منصفانه تری نسبت به سایرین داشته باشد هر چند که دست آخر یک انمیشن فرانسوی است.

مجموعا میتوان با توجه به شخصیت پردازی استوار، استفاده درست از داستان های جنبی در عین حفظ سیر اصلی قصه و تصویر سازی های بدیع و خلاقانه زارفه را یکی از انمیشن ها خوب امسال دانست . 

بعد التحریر :

- از این به بعد نقد فیلم هام رو هم در وبلاگ قرار میدم تا بی بهره نمونید !

- حالم از قرائت های رحمانی (روشنفکری) از عاشورا بهم میخوره ! باید به اونی که میگه محرم ماه گریستن نیست ماه نگریستن است گفت آخه الاغ :

چشم دل باز کن تا که جان بینی               آنچه نادیدنی است آن بینی