سینما حالا از هر نوعی که باشد، به قصه وابسته است. قصه چیزی بیش از ایده حس و حال و این ها است. قصه همان چیزی است که ملبورن اساسا با آن غریبه است. ملبورن فیلمی به شدت حوصله سر بر،کش دار، تکراری و البته تقلبی است. تقبلی آنچنان آشکار که مخاطبان آماتور سینما هم با دیدن چند سکانس به آسانی به این نتیجه میرسند که با یک کلاهبرداری مواجه اند.
زندگی آقای محمودی و بانو فیلمی است سرپا با مسئله ای امروزی و ملموس که تا آخر ما را با خود میبرد و از قصه و حال روز شخصیتهایش پلی میزند به حال و احوال این روز های ما . بازیهای به شدت خوب و به اندازه؛کارگردانی استاندارد و دیالوگ هایی که عمدتا به پیشبرد قصه فیلم کمک میکنند مگر چند جمله ای که سر میز شام درباره برداشتن ستون ها و باز کردن فضا و تازه کردن و ... رد و بدل میشود.
شیار 143 یک فیلم بد معمولی است. بد معمولی به خاطر این که بعضی فیلم های بد سعی کرده اند کار متفاوتی بکنند اما از سر نابدلی مفرط؛ فیلم، بد از کار در آمده. ولی حکایت شیار سوای این حرف هاست . فیلم اساسا یک ایده نیم خطی معمولی دارد که با یک شکل روایت معمولی یا دقیق تر،دم دستی سعی در روایت قصه نداشته اش کرده.ما قرار بوده در شیار چه چیزی ببینیم؟ یک زن روستایی با دوتا بچه که شوهرش را از دست داده و تنهایی زندگیاش را و بچه هایش را جمع و جور میکند.القصه بچه ها بزرگ میشوند و جنگ میشود و پسر عزیز دردانه میرود به دفاع از مام میهن که برگردد و بنشیند پای سفره عقد که برنمیگردد . اسیر شده ؟ معلوم نیست. شهید شده؟ معلوم نیست. خب چه بلایی سرش آمده؟ هیچ نشانی در کار نیست . مادر میماند و انتظار باز آمدن یونسش به کنعان. و باز منتظر است و باز منتظر است و باز هم منتظر است و هی منتظر است تا دست آخر استخوان های قنداق پیچ شده پسرش را تحویل میگیرد و پایان.
چند خط درباب بزرگترین دانشگاه علوم انسانی خاورمیانه
ذبح احساسات دینی به پای سیاست بازی های غیر دینی و اجرای تفکیک جنسیتی و عزل و نصب های بی منطق و بی نتیجه و زیان رسان به دانشگاه توسط آقای شریعتی بیش از هر چیز ناشی از ارزیابی غلط از مسئولیت ها و حوزه مدیریتی توسط ایشان است . ریاست بر یک دانشگاه علوم انسانی در کشوری که خود تولید کننده آن علوم نیست اقتضائاتی دارد که آن را از هر فعالیت دیگری متمایز میکند . آنچیزی که تاسف بار و البته حکمت آمیز است این که در دوران ریاست هر کدام از دو طیف سیاسی وضعیتی مشابه در دانشگاه علامه حاکم بوده.
این روزها از زبان برخی از نامزدها و نمایندگانشان این حرف را میشنویم که تنش زدایی در برابر جهاد نیست و تنها گونه رویارویی با دشمن رویارویی حضرت اباعبدالله علیه السلام در عاشورا نیست. و برای اثبات ادعای خود، مخاطبان را به ماجرای صلح حدیبیه حواله میدهند و می گویند تنش زدایی به معنی سازش و تسلیم نیست.
دیروز آقای مظفر سخنگو و رئیس ستاد انتخاباتی ائتلاف پیشرفت در جمع دانشجویان دانشگاه شاهد مدعی شد که اقای قالیباف به روایت سکولار از تکنو کراسی معتقد نیست ! بنده حقیر نیز پس مطالعه اظهارت ایشان گمان کردم لابد در سیر خدمات آقای شهردار نظریه ی تکنوکراسی اسلامی نیز تولید شده لذا به اظهارت ایشان مراجعه کردم و قصد دارم هرچه یافتم را به اضافه پاره ای توضیحات به اطلاع شما برسانم.
از جوانی که کنار دستم نشسته بود پرسیدم برای چه به سینما آمده؟ گفت برای رضا صادقی
رضا صادقی آنقدر محبوب هست که شما اگر 90 دقیقه با او مصاحبه هم بکنید فیلمتان بفروشد و نگران گیشه نباشید اما ظاهرا آقای امینی دوست ندارند به عنوان کارگردان یک فیلم بازاری معرفی شوند و میخواهند فیلمشان عمیق تر از یک کار تک لایه و سطحی باشد . اما این قصد اصلا در فیلم واقع نشده و همان یک لایه و خط هم وجود ندارد.
خسته نباشید محسن قرایی یک فیلم کاملا سفارشی است . کاملا سفارشی و به شدت قابل احترام . فیلمی که به سفارش میراث فرهنگی استان کرمان تهیه شده روایتی چشمگیر از انسان بودن ایرانی بودن و مادر بودن ارائه میکند . فیلمی که به نظر میرسد رضا میرکریمی بیش از یک تهیه کننده در آن دخالت داشته خیلی خوب و درست قصه میگوید سر شخصیت هایش به تنشان می ارزد و ادا در نمی آورد . بازی های بازیگران گمنام فیلم در بعضی صحنه ها از خود فیلم هم دوست داشتنی تر است. خلاصه میتوان دست اهل و عیال را گرفت و رفت فیلم را با خیال راحت دید و کلی هم عشق کرد !
ارتباط وثیقی بین لیبرال (بخوانید اباحی گر) بودن و رومیایی (فینگیلیش) نویسی هست . کوروش صفوی از اساتید بنام و سکولار دانشکده ادبیات دانشگاه علامه میگفت رسم الخط فارسی باید رومیایی شود چون جوان ها رومیایی مینویسند . میگفت ترکها این کار را کردند به جایی هم برنخورد . او راست میگفت . چون برای او چندان مهم نیست 50 سال دیگر ملت قرآن که چه عرض کنم از پس خواندن یک غزل حافظ یا یک حکایت از گلستان جناب سعدی برنیایند . او استاد ادبیات است . یعنی نانش هم از ادبیات در می آید . اما این ها برایش مهم نیست . چون لیبرال است!
