ما خضر دل به چشمه پیکــــــان فروختیم...

حوصله نوشتنم تنگ بود مهمان شعرتان کردم....

ما خضر دل به چشمه پیکــــــان فروختیم

ارزان به تیغ غــــــــمزه ،رگ جان فروختیم

                                     رنج تو بود راحت ما دل  فتـــــــــــــــادگان

                                      ای زهـــــــد مژده باد ،که ایمان فروختیم

دادیم گرد هستی خود را  به سیل اشک

 ویرانه ای بود که به طوفــــــان فروختیم

                                      کــــــــــالای زشت نیست پسند مبصران

                                      آگاهی که بود به نسیان فـــــــــــروختیم

مرهم بهای مهــــر طبیبان که می دهد ؟

ناسور داغ را به نمکــــــــــــدان فروختیم

                                    بردیم نقد حســــــــــرت و دادیم دل به تو

                                    خــــــــــاطر گران مدار،که ارزان فروختیم

غفلت علـــــــــــــــــــــاج تفرقه روزگار بود

مژگان اگر به خواب پریشان فــــــروختیم

                                  کـــــــاسد شدست در همه بازار جنس ناز

                                   از بس که دین به گبر و مسلمان فروختیم

عزت که بود موهبت کبریا حـــــــــــــــــزین

مشکل به دست آمد و آســــــان فروختیم

حزین لاهیجی